Ermənidən betər olmaq arzusu...

Rusiyanın “Kuxnya” tv kanalında Argentina mətbəxi barədə əcnəbi jurnalistin sənədli filmi gedirdi. Bütün xarici mədəniyyətlər adama cazibəli gəlir. Yerimi rahatlayıb baxmağa başlamışdım ki, jurnalistin o boyda ölkə mətbəxini qoyub etdiyi dayanacaq təəssüfləndirdi məni. 

Mikrofon erməni məhləsinə dirəndi. Bu məhlədə erməni “mətbəxi”ndən cuşa gələn jurnalist elə təriflər yağdırmağa başladı ki, gəl görəsən. Dəyirmanyan soyadlı erməni sobada bişirdiyi bildiyimiz türk lahmacunlarını erməni “mətbəxi”nin nümunəsi kimi təqdim etdi. 

Yalanına elə ədəb-ərkanla etdi ki, tək kəlmə ilə heyran qaldım. Lahmacundan dadan jurnalistə müsahibə verən kişi soyadının türkmənşəli olduğunu da dilə gətirdi, güya qondarma soyqırım nəticəsində atasının Cənubi Amerikaya qaçdığını dedi. Jurnalist heç soyadla bağlı məqama da toxunmadı, çünki erməni artıq dedikləri ilə məqsədinə çatmışdı. Bilirsiz, adama təəccüblü gələn nədir? Okeanın o tayında, başqa qitədə veriliş gedir və orada erməni özünə mütləq yer tapa bilir. Bəs bu necə olur?

Çünki erməni qanında “özününkünü gözə sox” geni var. Bu gen qohum -əqrabanın yox, sadə ermənin başqa birisini yüksəltməsidir. Təmənnasız, təki erməni var olsun. Hətta fikir verdinizsə, onlar xarabasında təxminən bir ay davam edən etiraz aksiyalarını xaricdə yayılmaması üçün əllərindən gələni etdilər. Ermənilər nüfuzlu telekanalların qılığına girməyi, audiovizual gücdən bəhrələnməyi, müxtəlif üsullarla öz xeyirlərinə materialları hazırlamaqda hər zaman öndə olublar. Bizim çox əksik tərəfimizdi. Təəssüf...

Bir neçə gün əvvəl ermənilər cəllad, başkəsən “qəhrəmanları” Zori Balayanın ssenarisi əsasında çəkilmiş “Ermənistan: dənizdən dənizədək” sənədli filmini izlədilər. Film tam erməni xislətinin güzgüsüdür. Süjet xəttinə görə gəmi bütün dünyanı gəzib dolaşır, məlum olur ki hər yerdə bir dənə də olsa erməni var. 

Bizim üçün düşmən qondarmanın dozasını xeyli qaçırsa da, adam belə yerdə onların yalanına çox paxıllıq edir, lap ermənidən betər olmaq istəyir. Biz niyə xeyirimizə yalan söyləyə bilmirik? Özümüzü qaralamaqdan yorulmadıqmı?

Rusun erməni tərəfdaşı olduğunu əzbərə bilirik. Ermənilərə yandırılan yaşıl işıqlar, taybatay açılan qapılar göz önündədir. Bizim Roya fransız aktyoru S. Naserini klipində oynatmaq üçün pullar səpələdi, öz adı üçün. Amma erməni rejissoru rus himayədarları ilə Sami Naserini, Robert de Nironu filmində oynatmaq üçün parasından keçir, ölkəsinin adı üçün. Rusun erməni dostluğu təbiidir, amma türkiyəlinin bizi qoyub erməni xeyirinə işləməsi xəyanətdir. Bizimkilər bizi niyə yaralayırlar?

Üç il əvvəl Camal paşanın(erməninin öldürtdüyü) nəvəsi Hasan Camal qondarma erməni soyqırımını müdafiə edən kitabını çıxaranda sarsılmışdıq. Bu günlərdə daha bir türkiyəli alim Taner Akçam Ümid Kurt adlı həmkarı ilə türkçülüyə növbəti xəyanətini etdi. 

Qondarma erməni soyqırımını gözə soxan “Qanunun ruhu” adlı ingiliscədəki (“The spirit of the laws”) kitabını xaricdə satışa çıxardı. Və daha bir operativ xəbər. Bu ildən Türkiyədə(Bakırköydə) tam təşəkküllü erməni məktəbi fəaliyyətə başlayacaq. Bu sadalananlara dostluq nümunəsi demək olarmı?

Nəhayət, avqustun 31-i biz Qubadlının işğalı gününü qeyd edəcəyik, bəlkə də çoxu heç xatırlamayacaq. Amma onun səhərisi-sentyabrın 1-ində Xankəndində gücümüz söyməyə çatan ermənilər qondarma Qarabağ respublikasının müstəqilliyini qeyd edəcək. “Bayram” tədbirlərinin təşkilatçıları sırasında rus və türkiyəlinin də imzası var. Bunu izləmək bizə yaraşardımı?(Qafqazinfo.az)